بخشش قاتل به شرط ساخت مدرسه

اولیای دم پسر جوانی که چند سال قبل به قتل رسیده بود در شرایطی که قاتل پای چوبه دار منتقل شده و همه‌چیز برای اجرای حکم قصاص آماده بوده او را به شرط ساختن مدرسه بخشیدند.

«امسال در پرونده دیگری که قاتل ۱۹ سال در زندان و در انتظار اجرای حکم بود با گذشت اولیای‌دم، به شرط اینکه مبلغ ۴۵میلیارد ریال جمع‌آوری شده برای اخذ رضایت، صرف آزادی زندانیان نیازمند جرائم غیرعمد شود از حق خویش گذشتند و در نتیجه علاوه بر محکوم به قصاص، ۴۵ زندانی دیگر پس از سال‌ها از حبس رهایی یافتند.»

به گزارش همشهری، اولیای دم پسر جوانی که چند سال قبل به قتل رسیده بود در شرایطی که قاتل پای چوبه دار منتقل شده و همه‌چیز برای اجرای حکم قصاص آماده بوده او را به شرط ساختن مدرسه بخشیدند.

حسین فاضلی‌هریکندی، رئیس‌کل دادگستری استان البرز در توضیح این پرونده گفت: متهم هنگام وقوع قتل ۵۹ساله بود و بر اثر خشم و عصبانیت آنی مرتکب قتل جوان ۲۷ ساله‌ای شده بود. او پس از بازداشت و محاکمه به قصاص محکوم شد و با طی روند دادرسی و قطعی شدن حکم دادگاه قرار بود صبح دوشنبه حکم اجرا شود. او ادامه داد: در شرایطی که همه‌چیز برای اجرای حکم مهیا بود اولیای دم در لحظه آخر و پای چوبه دار به شرط ساخت مدرسه درنظرآباد قاتل را بخشیدند و با پذیرش این شرط از سوی محکوم، اجرای حکم متوقف شد.

رئیس‌کل دادگستری استان البرز در ادامه گفت: با پذیرفتن این شرط، مقرر شد محکوم با فروش بخشی از دارایی خود، عواید آن را صرف ساخت مدرسه کند و با گذراندن جنبه عمومی جرم به تشخیص دادگاه از زندان آزاد شود و به جامعه برگردد. فاضلی‌هریکندی همچنین از ایثار و گذشت اولیای‌دم در این پرونده قصاص و چندین پرونده دیگر که عواید ناشی از شروط تعیین شده برای صرف‌نظر کردن از حق قصاص، صرف امور عام المنفعه شده است تقدیر کرد.

او گفت: امسال در پرونده دیگری که قاتل ۱۹ سال در زندان و در انتظار اجرای حکم بود با گذشت اولیای‌دم، به شرط اینکه مبلغ ۴۵میلیارد ریال جمع‌آوری شده برای اخذ رضایت، صرف آزادی زندانیان نیازمند جرائم غیرعمد شود از حق خویش گذشتند و در نتیجه علاوه بر محکوم به قصاص، ۴۵ زندانی دیگر پس از سال‌ها از حبس رهایی یافتند.

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر

سه‌نرخی شدن بنزین؛ سهمیه شما چقدر گران می‌شود؟

خبر بعد نظرات کاربران خبر قبل

اشتراک گذاری :

کانال عصر ایران در تلگرام

علی ربیعی: فرسایشِ اعتماد، خطرناک‌تر از شاخص‌های اقتصادی است ؛ جامعه بدون امید، محکوم به افول است

تماشاخانه