فراموشی تلخ اولین گلزن تاریخ فوتبال ایران در المپیک (+عکس)

سال‌ها از اولین گل بین المللی تیم ملی ایران می‌گذرد.

به گزارش طرفداری، تیم ملی فوتبال کشورمان در دومین بازی خود در مسابقات فوتبال المپیک 1964 توکیو که در روز 21 مهر ماه شصت سال قبل برگزار شد برابر تیم ملی فوتبال مکزیک 1-1 کرد.

تیم ملی فوتبال ما در بازی قبل تر برابر آلمان شرقی با اشتباهات بهترین دروازه بان آن روزهای فوتبال ایران یعنی عزیز اصلی برابر آلمان شرقی 4-0 مغلوب شده بود و در این بازی عزیز اصلی روی نیمکت قرار گرفته بود، مضافا بر این که تیم ملی فوتبال ما در این مسابقات جمعی از بهترین فوتبالیست های خود را بنا به دلایل انضباطی همراه نداشت.

بازیکنان تیم شاهین تهران به علت بروز اختلافات مختلف با فدراسیون وقت از حضور در تیم ملی محروم بودند و محمد رنجبر به عنوان باسابقه ترین مرد تیم ملی هم از حضور در تیم ملی محروم بود، به همین دلیل به جز محمد رنجبر، مردی که هشت سال بعد سرمربی تیم ملی شد و در سال های 79 تا 81 هم مدیر تیم ملی فوتبال بود، مردانی مثل همایون بهزادی، حمید شیرزادگان، محراب شاهرخی، حمید جاسمیان و حمید برمکی هم همراه تیم ملی فوتبال نبودند.

تیم ملی با ترکیب محمد بیاتی، حسن حبیبی، منصور امیرآصفی، مصطفی عرب، نادر لطیفی، غلامحسین نوریان، کرمعلی نیرلو، کامبیز جمالی، داریوش مصطفوی، جلال طالبی و فریبرز اسماعیلی به مصاف مکزیک رفت.

تیم ملی در حال که از حریف یک بر صفر عقب بود صاحب یک ضربه پنالتی شد، کرمعلی نیرلو، بازیکن جوان تیم ملی فوتبال کشورمان پشت ضربه قرار گرفت و اولین گل تاریخ فوتبال ایران را در یک میدان بزرگ بین المللی اعم از جام جهانی یا المپیک به ثمر رساند.

کرمعلی نیرلو 12 سال بعد به علت سرطان به رحمت خدا رفت و در قطعه 13 بهشت زهرا تدفین شد، نکته تلخ این که مزار فراموش شده او سنگی دارد که 48 سال قبل بر آن نهاده شده و از آن زمان، نه تنها آن مزار تغییر نیافته بلکه غبار فراموشی هم روی آن را پوشانده است، سه سال قبل طی گفتگو با رئیس وقت کمیته المپیک پیشنهاد مرمت و تعبیه سنگ مزار تازه را دادیم اما هنوز هیچ تغییری داده نشده است و مزار کرمعلی نیرلو اولین گلزن ایران در المپیک که در 10 آذرماه سال 1355 در این محل تدفین شد مرمت نیافته است.

دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی: برای روشن شدن حقیقت، ویدئوی دیدار عون و لاریجانی را منتشر کنید

تماشاخانه

تئاتر شهر زیر بولدوزر؛ چه‌کسی جواب تخریب حافظه یک ملت را می‌دهد؟ (فیلم)

به بهروز و گوگوش گفتم بیایید نازنین ۲ را بسازیم / گوگوش آرتیسته واقعا، عاشقانه کار می‌کرد / یکی از کارهای سانسور این است که واقعیت را بزک کند (فیلم)

فیلم های دیگر