پلنگ طلایی لوکارنو برای چهارمین بار به فیلمی از ژاپن رسید

هفتاد و هشتمین دوره جشنواره سوییسی لوکارنو با اهدای جایزه اصلی خود به فیلمی از ژاپن به کارش خاتمه داد.

به گزارش مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، فیلم «دو فصل، دو غریبه» ساخته شو میاکه سازنده «تمام شب‌های طولانی، کوچک، آهسته اما پیوسته» برنده هفتاد و هشتمین دوره رقابت بین‌المللی جشنواره فیلم لوکارنو شد و دیروز (شنبه) در این شهر سوئیسی با جایزه پلنگ طلایی عنوان برنده اصلی را از آن خود کرد.

این درام ژاپنی که با اقتباس از مانگای «آقای بن و کلبه اسکیموهایش، منظره‌ای از ساحل» نوشته یوشیهارو تسوگه ساخته شده، درباره فیلمنامه‌نویسی است که در حال پردازش اتفاقات زندگی‌اش است.

جیونا آ. نازارو، مدیر هنری لوکارنو، پیش از شروع این دوره از حضور ژاپن در فهرست فیلم‌های مسابقه ابراز خوشحالی کرده و گفته بود: بالاخره دوباره ژاپن را در رقابت امسال داریم.

«حلزون سفید» ساخته السا کرمسر و لوین پیتر درباره یک مدل بلاروسی که رویای شغلی در چین را در سر می‌پروراند و در شیفت شب یک سردخانه شیفته یک مرد مرموز و تنها می‌شود، با دریافت جایزه ویژه هیئت داوران در لوکارنو، به خانه رفت.

در همین حال، عباس فاضل کارگردان عراقی- فرانسوی برای فیلم «قصه‌های سرزمین زخمی» جایزه بهترین کارگردانی را دریافت کرد.

جوایز بهترین بازیگری به مانوئلا مارتلی و آنا ماریا وسلچیچ برای نقش‌هایشان در فیلم «خدا کمک نخواهد کرد» ساخته هانا جوشیچ و همچنین به ماریا ایمبرو و میخائیل سنکوف برای بازی در فیلم «حلزون سفید» اهدا شد.

در بخش مسابقه بین‌المللی همچنین از فیلم «برگ خشک» ساخته الکساندر کوبریدزه تقدیر ویژه شد.

هیئت داوران بخش رقابتی بین‌المللی لوکارنو امسال به ریاست ریتی پان، کارگردان کامبوجی با حضور کارلوس ریگاداس کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده مکزیکی، جوسلین بارنز نویسنده و تهیه‌کننده فیلم « نیکل بویز»، اورسینا لاردی بازیگر سوئیسی و رنه سوتندیک بازیگر هلندی به انتخاب برترین ها پرداختند.

«دو فصل، دو غریبه» چهارمین برنده ژاپنی است که جایزه اصلی جشنواره لوکارنو را به خانه می برد. «تولد دوباره» ساخته ماساهیرو کوبایاشی در سال ۲۰۰۷، «این زندگی گذرا» ساخته آکیو جیسوجی در سال ۱۹۷۰ و «دروازه جهنم» ساخته تینوسوکه کینوگاسا در سال ۱۹۵۴ پیش از این پلنگ طلایی را مال خود کرده بودند.

نازارو این دوره را موفق خواند و گفت: این دوره فراتر از انتظارات ما بود که قدرت پایدار و ملایم سینما و راه‌های متنوع آن برای گرد هم آوردن جوامع برای به اشتراک گذاشتن صلح را جشن می‌گیریم. او افزود: یک جشنواره مانند ساختن فردایی بهتر است. یک فیلم در هر زمان.

تمرینات تیم ملی پیش از دیدار با ازبکستان (فیلم)

تماشاخانه

به بهروز و گوگوش گفتم بیاید نازنین ۲ را بسازیم / گوگوش آرتیسته واقعا، عاشقانه کار می‌کرد / یکی از کارهای سانسور این است که واقعیت را بزک کند (فیلم)

نامه تلخ وزیر آموزش و پرورش که باعث شد کیارستمی از کانون برود (فیلم)

فیلم های دیگر