وقتی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی ذهنیتشان نسبت به جامعه تاخیر دارد (فیلم)

فیلم گزارش را این جا ببینید

عصر ایران ؛ مرتضی نظری _ یک خاطره از نمایشگاه کتاب همان سالی که این کتاب منتشر شده بود: دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم، کلاس دهم و یازدهم، چه به‌صورت اردو و چه به‌تنهایی، به غرفه کتاب ما آمده بودند. وقتی به این کتاب می‌رسیدند، با جلدش سلفی می‌گرفتند و درباره‌اش صحبت می‌کردند. موضوع کتاب درباره «مرگ مدرسه» بود؛ مرگی که هم اتفاق افتاده و هم انگار هنوز در جریان است. منظورم این است که عقلانیتی که سیاست‌گذاری‌های آموزش و پرورش را هدایت می‌کند، با جامعه هماهنگ نیست و عقب‌مانده است. مثل راننده‌ای که تصادف کرد و وقتی پرسیدند چرا، گفت: «جاده پیچید، من نپیچیدم!» جامعه ما، به‌ویژه در دو دهه اخیر و به‌طور خاص در ده سال گذشته، تغییرات بزرگی را تجربه کرده و پیچیده‌تر شده، اما سیاست‌گذاری‌های آموزشی همچنان می‌خواهند مسیر مستقیم و قدیمی خود را ادامه دهند.

کسانی که سیاست‌گذاری می‌کنند، ذهنیت‌شان از جامعه عقب‌تر است و با تغییرات اجتماعی همگام نیست. اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی، افراد مومن و وطن‌دوستی هستند و وقتی با تک‌تک آن‌ها صحبت می‌کنی، حسن نیت‌شان را می‌بینی. اما وقتی به خروجی کارشان نگاه می‌کنی، سیاست‌هایی برای آموزش و پرورش شکل می‌گیرد که نتیجه‌اش نیازی به تحلیل ندارد: کنکور امسال، دلزدگی دانش‌آموزان از مدرسه و حال‌وهوای نامناسب آن‌ها، میوه همین سیاست‌هاست.

مصاحبه کامل را اینجا ببینید

مرگ هولناک دختر جوان زیر شکنجه دوستانش

بیشتر بخوانید:

نقد جدی نظام آموزش دولتی ایران در گفتگوهای عصر ایرانی / از مرگ مدرسه تا دانش‌آموزانی که به نقطه می‌رسند (فیلم)

نظام آموزشی ایران، دستگاه تولید نابرابری/ حتی با شاد پوشیدن معلمان مشکل دارند

تماشاخانه

تشویق به‌جای ترس / کودکان؛ بهترین «ماموران آب» در خانه‌ها (فیلم)

زباله نگو طلا بگو / نیویورک زباله‌های غذایی را به «طلای سیاه» تبدیل می‌کند (فیلم)

فیلم های دیگر