در آستانه دیدار حساس بین تیمهای فوتبال نروژ و اسرائیل، خیابانهای اسلو به صحنه همبستگی با فلسطین تبدیل شده و هزاران نفر با پرچمهای فلسطین، برای انعکاس صدای مردم غزه به خیابانها آمدهاند.
به گزارش ایرنا، در آستانه دیدار حساس تیمهای فوتبال نروژ و اسرائیل در مرحله انتخابی جام جهانی، خیابانهای اسلو چهرهای متفاوت به خود گرفته است. هزاران شهروند نروژی و فعال همبستگی با فلسطین با پرچمها، پلاکاردها و شعارهای صلحطلبانه به خیابان آمدهاند تا فریاد بزنند که ورزش پرطرفدار فوتبال نمیتواند برابر رنج انسانها بیطرف بماند.
در میان جمعیت، چهرههایی از نسلهای مختلف دیده میشد؛ از دانشجویان جوانی که با صدای بلند شعار «کارت قرمز برای اسرائیل» سر میدادند تا سالمندانی که با شالهای فلسطینی در سکوت قدم میزدند و پلاکاردهایی در دست داشتند که بر آنها نوشته بود: «عدالت بدون استثنا.»
کمیته فلسطین در نروژ تظاهراتی با شعار «کارت قرمز برای اسرائیل» را سازماندهی کرده و هزاران نفر قرار است از مرکز شهر تا نزدیکی ورزشگاه راهپیمایی کنند. در کنار آن، گروههای دیگری نیز اعلام کردهاند تجمعات مستقلی برگزار خواهند کرد. از بیش از یک سال پیش، مقامات نروژی خود را برای چنین روزی آماده کرده بودند.
اسرائیل به این نوع فضا عادت دارد؛ سطح امنیتی بالا در بازیهای این رژیم معمول است. با این حال، گفته میشود دهها مامور سازمان موساد نیز در نروژ حضور پیدا کردهاند تا امنیت بازیکنان را تضمین کنند. اما آنچه این بار فضا را متفاوت کرده، موضعگیری تند «لیسه کلاونِس» رئیس فدراسیون فوتبال نروژ، است.
او آشکارا خواستار تعلیق اسرائیل از مسابقات بینالمللی فوتبال شده است؛ موضعی که روابط دو فدراسیون را بهشدت تیره کرده است. افزون بر آن، تصمیم نروژ برای اهدای عواید این مسابقه به «پزشکان بدون مرز» جهت کمک به مردم غزه، واکنش تند فدراسیون اسرائیل را در پی داشته است.
کلاونس در پاسخ به انتقادها گفت: «موضوع ما اسرائیل بهعنوان یک تیم نیست، بلکه رعایت قوانین فیفا و اصول حقوق بینالملل است. مهمتر از هر بازی، توقف بمباران و بازگشت اسرا است.»
روزنامه گاردین در عین حال نوشت: با وجود فشارها، فدراسیون فوتبال نروژ هرگز به تحریم رسمی بازی فکر نکرده است. با این حال، فعالان مدنی از جمله «لاین خطیب»، رئیس کمیته فلسطین در نروژ، معتقدند این دیدار نباید برگزار شود. او گفته است: «وقتی فلسطینیها حتی از حق بازی و آزادی حرکت محروم هستند، اسرائیل نباید در عرصه فوتبال بینالمللی حضور داشته باشد.»
در میان گروههای مردمی نیز حس مشترکی با مسوولان فدراسیون نروژ برقرار است. در مقابل ایستگاه متروی گرونلاند، جایی که پوسترهای دعوت به تجمع از روزها قبل نصب شده بود، گروهی از داوطلبان در حال پخش بروشورهایی درباره وضعیت ورزشکاران فلسطینی بودند؛ یکی از آنها با شور خاصی میگفت: «فوتبال زمانی معنا دارد که انسان آزاد باشد. وقتی بازیکنان فلسطینی حتی نمیتوانند در زمین تمرین کنند، بازی برابر اسرائیل فقط یک مسابقه نیست، یک موضعگیری است.»
در گوشهای از مسیر، گروهی از هنرمندان جوان با اسپریهای رنگی نقاشی بزرگی بر دیوار کشیدهاند: کودکی با توپ فوتبال در دست، پشت سیمخاردار. در زیر تصویر نوشته بودند: «فوتبال حق همه کودکان است.»
با نزدیکشدن به زمان بازی، صدها داوطلب از سوی سازماندهندگان، شرکتکنندگان را به آرامش دعوت میکنند. در نزدیکی ورزشگاه، صدای جمعیت به اوج میرسد؛ شعار «آزاد باد فلسطین» همراه صدای طبلها تکرار میشود. برای بسیاری از نروژیها، این روز نه فقط روز فوتبال، بلکه روزی بود برای یادآوری این جمله ساده که در پلاکاردی به زبان نروژی نوشته شده بود: «هیچ بازیای بزرگتر از انسانیت نیست.»
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر