عصر ایران - در دورانی که عکاسی رنگی در شوروی هنوز در مراحل اولیه بود، نیکولای راخمانوف به عنوان یک پیشگام، دوربین خود را به خیابان های مسکو برد. او از دهه 1960 تا پایان عمر، به عنوان یک تاریخ نگار دیداری عمل کرد و میراثی شامل 20 هزار عکس را بر جای گذاشت. این تصاویر، فراتر از ثبت صرف، نمایانگر تقابل دائمی میان شکوه معماری رسمی (مانند کاخ کرملین) و جریان آرام زندگی روزمره مردم مسکو هستند.
نکته قابل توجه در کارنامه او، تحول از عکاسی سیاه و سفید به رنگی بود. او تا اواسط دهه 1960 صرفا با فیلم سیاه و سفید عکاسی می کرد، اما سپس به استفاده از رنگ روی آورد. خود او بر این تغییر تاکید می کرد: «دوران سیاه و سفید من تمام شد. و من شروع به توسعه یک حوزه جدید برای خود کردم – عکاسی رنگی».
راخمانوف بخش مهمی از شهرت خود را مدیون آلبوم های نفیسی است که از اوایل دهه 1970 منتشر کرد. او در مجموع، از سال 1970 به بعد، حدود شصت کتاب و آلبوم عکس با حق نشر منتشر کرد که برخی از آنها جوایز معتبری کسب کردهاند:
1972: آلبوم عکس «مسکو» که توسط انتشارات پلنت منتشر شد، برنده جایزه بزرگ و مدال طلا در مسابقه بین المللی «زیباترین کتاب جهان» در لایپزیگ شد. این آلبوم طی 15 سال، یازده بار تجدید چاپ شد.
1983-1984: آلبوم «گنجینه های کرملین مسکو» که در سوئیس به چاپ رسید، موفق به کسب جایزه بین المللی «زیباترین کتاب سوئیس» و دیپلم جایزه کداک شد. این آلبوم به تمام زبان های اروپایی منتشر گشت.
نیکولای راخمانوف به دلیل کار حرفه ای جوایز متعددی دریافت کرد که نشان دهنده احترام جامعه حرفه ای به او بود:
برنده جایزه «چشم طلایی روسیه»
عضو انجمن بین المللی عکاسان حرفه ای رسانه ای روسیه (برای شرافت و حرفه ایگری)
نشان افتخار اتحادیه روزنامه نگاران فدراسیون روسیه
نشان شوالیه اتریشی قلعه لوخن هاوس