بزرگان گمشده در قدرت

عصر ایران؛ مهسا ریحانی- به کودکان از سنین خیلی کم آموزش می دهند

که دست بزرگترشان را رها نکنند

تا در کوچه پس کوچه ها و میان شلوغی خیابانها گم نشوند

حتی آدرس خانه را برایشان می نویسند تا اگراحیانا گم شدند، راه برگشت را داشته باشند.

اساسا "گم شدن" یعنی از "یاد بردن" و "منحرف شدن" از مسیر و مقصد

که فقط به خیابانهای شهر و کودکی منتهی نمی شود

بلکه بیشتر در بزرگسالان رایج است و البته خطرناک.

به بزرگترها آموزش لازمه داده نمی شود که در شلوغی های زندگی

میتوان در چشم و هم چشمی ها غرق و از خود فارغ شد و یا

ممکن است به منصب و جایگاه جدیدی رسید و در قدرت گم شد.

دنیا، این روزها پر از گمشده های سرگردانیست

که دیگر بزرگتری نگران آنها نمی شود،

آدرس خانه را هم در جیبشان ندارند

 و جماعتی به دنبال آن ها حیران است!

همگی گم شده اند و نمی دانند که چاره چیست، به دنبال چه باید گشت؟

کاش بر تختی اگر تکیه زدیم، و احیانا گم شدیم

راه خانه را همیشه به خاطر بسپریم

همان آشیانه ای که از آن اوج گرفتیم و دوستدارانی که به ما پر و بال پرواز دادند

کاش هیچوقت دست از دست بزرگترمان رها نکنیم،

و چه بزرگتری، بزرگتر از وجدان !

مردم یک قرن پیش سال ۲۰۲۴ را چگونه تصور می‌کردند؟

تماشاخانه

سوزاندن گازهای سمی و مردمی که نمی‌توانند درست نفس بکشند / چه کسی می‌تواند اسید سولفوریک را تنفس کند؟ انتظار زیادی که از مردم غیزانیه دارند! (فیلم)

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

فیلم های دیگر