عصرایران؛ مصطفی داننده- در فرهنگ ایران، آدم‌های جوان‌مرد، لوطی، دست و دلباز را «مشتی» صدا می‌کردند. حالا که کرونا یقه جهان را گرفته است، وقت خوبی است تا ما مشتی باشیم.

کرونا فقط سلامت جامعه را هدف نگرفته است. خیلی‌ها به خاطر این ویروس لامذهب، بی‌کار شده‌اند. خیلی‌ها مجبور شده‌اند، کرکره مغازه‌شان را پایین بکشند. خیلی‌ها خانه نشین شده‌اند.

مشتی بودن یعنی اینکه هوای همدیگر را در زمانه کرونا بدانیم. می‌دانم انتظار زیادی است ولی واقعا آنهایی که دست‌شان به دهن‌شان می‌رسد هوای مستاجرهای‌شان، کارمندان‌شان، کارگرهای‌شان را داشته باشند.

کافی است دو دقیقه قبل از خواب یک لحظه خود را جای کسانی که مشکلات اقتصادی دارند بگذارند. کرونا آمده است، بیکار شده‌اند، پول ندارند، بچه‌ها در خانه نق می‌زنند و... زندگی سخت می‌شود. مشتی بودن یعنی همین. در زمان‌های بحرانی دست ندارها را بگیریم.

برخی‌ها در این روزها بیش‌تر از آنکه از کرونا بترسند از بی‌پولی می‌ترسند و ماه‌هایی که پیش روی آنهاست. نمی‌دانیم که شر کرونا کی از سر این کشور و جهان کم می‌شود. باور کنید اگر پشت سر هم نباشیم، قبل از اینکه کرونا ما را از پا دربیاورید، دلسردی و ناامیدی ما را از بین می‌برد.

یادمان باشد مشتی‌گری فقط این نیست که اجاره‌مان را ببخشیم یا به دیگران کمک مالی کنیم. همه‌ی ماهایی که در خانه مانده‌ایم هم باید مشتی باشیم. مجبوریم تا مدتی این وضعیت را تحمل کنیم. کرونا ما را مجبور کرده است چند ماهی را فقط با خانواده سر کنیم. پس باید در این مدت مشتی باشیم و به عقاید یکدیگر احترام بگذاریم.

خیلی بامرامی نیست که در این دوران سعی کنیم نظرات، عقاید و علایق خود را به دیگران تحمیل کنیم. در این زمان باید سعی کنیم به هم احترام بگذاریم و در شرایط سخت کرونا همدیگر را تحمل و از ایجاد فضای پرتنش بپرهیزیم.

ایجاد فضایی آرام باعث می‌شود، دوران کرونا و خانه نشینی قابل تحمل‌تر شود. تصور کنید با وجود کرونا هر روز دعوای زن و شوهری، دعوای پدر با دختر، مادر با پسر چه فضای وحشتناکی را به وجود می‌آورد.

یکی از مهم‌ترین درس‌های کرونا در این روزها، آموزش احترام به عقاید و تحمل است.

می‌توانیم با مشتی‌گری، روزهای سخت کرونا را سپری کنیم. لوطی بودن فقط برای تختی و فیلم‌های فارسی نیست. هنوز هم می‌شود تختی بود. احتیاجی نیست یک تختی برای کل جامعه باشیم. کافی است رفتار و منش او را با خانواده یا کارگران و کارمندان خود داشته باشیم.

کرونا هم مثل همه تجربه‌های تلخ گذشته تمام خواهد شد. اتفاقات تلخ همیشگی نبوده‌اند. آیندگان در مورد روزهایی کرونایی ما زیاد حرف خواهند زد. اجازه بدهیم رفتار ما ضرب‌المثل آنها شود. با مشتی‌گری کرونا را بیرون می‌کنیم.

___________________

بیشتر بخوانید:

نبرد سخت/ قسمت اول: مهران و مادر بزرگ

دنیای پس از کرونا چگونه خواهد بود؟

کرونا شغل ها را هم می‌کُشد/ از ماهیگیری تا دامداری / شیر و ماست را نمی خرند

خلاصه فوتسال ایران ۴ - ازبکستان ۲ (فیلم)

تماشاخانه

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

شاغلان فقیر/ وقتی کار دیگر نان نمی‌دهد (فیلم)

فیلم های دیگر