میان‌ستاره‌ای

شاید 3I/ATLAS صرفاً تکه‌سنگی بی‌جان باشد؛ اما حتی در این صورت نیز حامل پیامی است از سکوت کهکشان‌ها: هر ذرۀ غریبه‌ای که به منظومه‌ی ما می‌رسد، گامی دیگر است در راه شناخت خودِ انسان؛ موجودی که هنوز در آینه‌ی کیهان، تصویر خویش را می‌جوید.

در ظاهر، میان‌ستاره‌ای فیلمی علمی‌تخیلی‌ است اما آنچه فیلم را فراتر از ژانر ساینس‌فیکشن می‌برد، نه کشف سیارات جدید، بلکه رابطهٔ پدر و دختری‌ است که فاصله‌ای کیهانی آن‌ها را از هم جدا می‌کند ولی عشق، همچون یک نیروی گرانشیِ نادیده، آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد.