عصر ایران - همزمان با بحران سیاسی در فرانسه، معاون شورای امنیت روسیه، در پستی طعنه آمیز از امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه را "ریز" خواند و با لحنی تمسخرآمیز نوشت که حتی اسبهای قزاق روسی در قرن نوزدهم بهتر از او میتوانستند فرانسه را اداره کنند.
در پی فروپاشی سریع دولت جدید فرانسه که بنا به گزارشها تنها ۱۴ ساعت دوام آورد، دیمیتری مدودف که پیشتر رئیس جمهور و نخست وزیر روسیه بود با انتشار پیامی در شبکه "ایکس" نوشت:
«رکورد: دولت فرانسه فقط ۱۴ ساعت دوام آورد. چون فرانسه رئیسجمهور ندارد. فقط وکیل درخشان کیف (اوکراین)، دوست آلمان و بریتانیا، و میانجی پرحرف آفریقا را دارد. اما "میکرون" اهمیتی به فرانسه نمیدهد. حتی اسبهای قزاق ما که در سال ۱۸۱۴ وارد پاریس شدند، بهتر از او کار میکردند.»
مدودف در این پیام، با تغییر عمدی نام مکرون (Macron) به «Micron» (به معنای «ریز» یا «بیاهمیت») رئیسجمهور فرانسه را تحقیر و او را متهم کرد که به جای رسیدگی به مشکلات داخلی کشورش، بیشتر نقش مدافع اوکراین و متحد سیاسی آلمان و بریتانیا را ایفا و درباره آفریقا وراجی میکند.
اشارهی مدودف به ورود قزاقهای روسی به پاریس در سال ۱۸۱۴، به جنگهای ناپلئونی بازمیگردد ؛ زمانی که ارتش روسیه و متحدانش برای نخستین بار وارد پاریس پایتخت فرانسه شدند. این اشاره نمادین، در واقع یادآور برتری تاریخی روسیه و کنایهای به ضعف کنونی پاریس در مدیریت بحرانهای داخلی است.
در آن سال، فرانسه از "ائتلاف ششم" شکست سختی خورد، جنگ های ناپلئونی پایان یافت و ناپلئون بناپارت به جزیره الب در ایتالیا تبعید شد. ائتلاف ششم شامل کشورهای امپراتوری روسیه، پادشاهی پروس، امپراتوری اتریش، بریتانیا، سوئد، پادشاهی اسپانیا، پادشاهی پرتغال و بخشهایی از ایالتهای آلمان بود.
نقاشی صحنهای از جنگ ۱۸۱۴ پاریس را نشان میدهد، زمانی که نیروهای متحد پس از شکست ناپلئون، به پاریس حمله کردند.در تصویر، مردم و سربازان فرانسوی در حال دفاع از دروازهٔ کلیشی در شمال پاریس در آن زمان هستند
قزاق ها برای سالیان متمادی، ستون فقرات ارتش امپراتوری روسیه را تشکیل می دادند و روس های بدانها افتخار می کردند. یکی از معروف ترین تابلوهای تاریخ هنر روسیه تابلوی معروف «قزاقها در حال نوشتن نامه به سلطان عثمانی» ، اثر نقاش روس، ایلیا رپین است که بین سالهای ۱۸۸۰ تا ۱۸۹۱ کشیده شده است.
در این تابلو، گروهی از قزاقهای زاپوروژی (از منطقهی اوکراین امروزی) دور هم نشستهاند و با خنده، فریاد و شوخی در حال نوشتن پاسخی تمسخرآمیز به نامهی سلطان محمد چهارم عثمانی هستند.
سلطان در نامهاش از قزاقها خواسته بود تسلیم امپراتوری عثمانی شوند و قزاقها در پاسخ، نامهای پر از توهین و الفاظ رکیک نوشتند. این پاسخ بعدها در افسانههای مردمی به نماد غرور، مقاومت، و روح شوخطبع و سرکش قزاقها تبدیل شد.
همین تابلو به تنهایی نشان می دهد که چگونه قزاق ها روح روسیه را تسخیر کرده اند تا بدانجا که قرن ها بعد، در سال 2025 میلادی، مقام ارشد روس برای تحقیر غرب به آنها و اسب هایشان اشاره می کند.
این اولین بار نیست که مدودف برای تحقیر اروپا به تاریخ نقب می زند ؛ او در سال های اخیر اغلب از اشارههای تاریخی روسمحور برای تحقیر کشورهای اروپایی استفاده میکند؛ مثلاً در واکنش به کمکهای غرب به اوکراین نوشت:«ما در سال ۱۹۴۵ وارد برلین شدیم، میتوانیم دوباره هم برویم.»
یا در مورد لهستان گفت: «کشوری که همیشه بین دو امپراتوری له میشود، باز هم در همان مسیر است.»
به گزارش عصر ایران، مدودف که در سال های ریاست جمهوری اش -2008 تا 2012- چهره ای آرام و اهل مدارا از خود به نمایش گذاشته بود، بعد از شروع جنگ اوکراین با ادبیات تند و گزنده در عرصه سیاست خارجی ظاهر شده است به گونه ای که برخی او را سخنگوی تهاجمی مسکو می نامند.
به عنوان مثال او "جو بایدن" را «پیرمرد فراموشکار» و «نماد زوال غرب» نامیده و درباره بوریس جانسون گفته بود: «موهایش آشفتهتر از سیاست خارجی بریتانیاست.»
همچنین اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، را «کارمند فراموشکار آمریکا» خوانده و گفته بود: «آلمان دیگر حافظه تاریخی ندارد، چون با واشنگتن فکر میکند نه با برلین.»
درباره زلنسکی هم نوشته بود: «کمدینی که کشورش را به آتش کشید تا در قاب CNN بدرخشد.»
مدودوف همچنین درباره ناتو نوشت: «ناتو بدون آمریکا مثل یک پیتزای سرد است؛ بیمزه، سفت و بیارزش.»
رئیس جمهور پیشین روسیه، همچنین پس از سخنان ماکرون درباره اعزام نیرو به اوکراین گفته بود :«مکرون خیال میکند ناپلئون است، ولی حتی نقشههایش هم کپی ارزانی از گوگلمپ است!» و درباره روابط غرب و اوکراین نوشت:«اروپا دارد پول میدهد تا کشوری را زنده نگه دارد که فقط در خبرها وجود دارد!»