عصر ایران ؛ حسن ظهوری _ ماجرای کیف فرزانه صادق، وزیر راه، در فرودگاه اردبیل در ۲۳ مهر ۱۴۰۴ جنجال بزرگی به پا کرد. او پس از سفر رسمی به باکو، در بازرسی فرودگاه از بررسی کیف خود جلوگیری کرد و این اقدام به مشاجره با مأمور امنیتی منجر شد. صادق با عصبانیت فرودگاه را ترک کرد و بهجای پرواز، مسیر زمینی طولانی (۱۰ تا ۱۲ ساعت) به تهران را برگزید.
به گفته یک شاهد به خبرگزاری فارس، او هنگام خروج گفت: «در این فرودگاه را گِل میگیریم.» ساعاتی بعد، محمد قصابی، مدیرکل فرودگاه اردبیل، عزل و داوود رضینژاد جایگزین او شد. شرکت فرودگاهها این عزل را به ارزیابیهای مدیریتی نسبت داد و ارتباط با ماجرای کیف را رد کرد، اما این توضیح با تردیدهایی همراه است.
طبق قوانین بینالمللی هوانوردی، همه مسافران، حتی مقامات، موظف به رعایت پروتکلهای امنیتی هستند. این پروتکلها برای جلوگیری از ورود اقلام ممنوعه مانند اسلحه، مواد منفجره، مایعات بیش از ۱۰۰ میلیلیتر، ابزارهای صنعتی، یا اشیای تیز به کابین هواپیما طراحی شدهاند. در ایران، نیروی انتظامی و سپاه پاسداران بازرسیها را انجام میدهند؛ اولی وسایل را در ورودی فرودگاه و دومی کیفهای دستی را پیش از سوار شدن بررسی میکند. صادق با امتناع از بازرسی، این قوانین را نقض کرد.
محتوای کیف خانم وزیر چه بوده؟ آیا اقلام ممنوعهای در آن بود یا چیزی که او نمیخواست فاش شود؟ این رفتار، کیف او را به یکی از مشکوکترین کیفهای سیاسی تبدیل کرده است.
هرچند ایران از نظر امنیت پروازی امتیاز خوبی از سازمان بینالمللی هوانوردی (ایکائو) دارد، این ماجرا پرسشهایی درباره پایبندی مقامات به قوانین ایجاد کرده است. رفتار صادق نهتنها حاشیهساز شد، بلکه اهمیت اجرای یکسان قوانین برای همه، از جمله وزرا، را برجسته کرد. این ماجرا همچنان موضوع بحث و گمانهزنی است.
فرض کنیم که طبق پروتکل ها، نباید کیف وزیر بزرسی بشه که به نظرم اینم فرض درستیه
فرض کنیم مسوول بازرسی خواسته شانتاژ کنه و کیف وزیر رو بازرسی کنه که اینم شاید درست باشه
در چنان شرایطی یک وزیر با تدبیر ، بازی را می خواند ، کیفش را داخل ایکس ری می گذار تا بررسی شود و توطئه را حنثی می کند و در بازگشت به تهران از مقامات مربوط موضوع را جدی پیگیری می کند
اما یک وزیر کم تجربه، احساساتی می شود و داد و قال راه می اندازد و برای خودش دردسر درست می کند.
درست مثل خانم فرزانه.
این خانم وزیر هم شورش رو دراورده
آیا کیف همه ی مقامات همیشه بازدید میشه بدون استثنا؟
م
دوم اینکه وقتی نماینده فلسطین در اطاقش کشته شد میبایست همه مسئولیت بخصوص نظامیها جلسات متعدد میگذاشتند و بحث و بررسی میکردند که این جنک جدید است و در دوازده خرداد غافلگیر نمیشدند که اکر کشور دلسوزی میداشت افراد مرتبط باید اعدام میشدند
بس از مردم عادی چه توقعی دارید؟!
حتما باید بدانیم که داخلش چیست .
یا جاسوس هستی یا عمله خارجی ها . بتو چه که داخلش چی هست خبرنگار دوجانبه
عصر ایران چه سودی میبرد که آتش بیار معرکه شده و هرروز مقاله ای در این باره مینویسد؟
کشور حق عزل دستش رو نداره ؟!؟ آقا لطفا جمع کنین برین،بساط
درست کردن واسه خودتون،،،الان همه مشکلات کشور حل شده
مونده همین داستان خانم وزیر؟؟؟ واقعا خجالت نمی کشید؟؟
درتمام فرودگاه های ایران کیف ها چه کوچک چه بزرگ از xری رد میشود،فقط در گیت سوار شدن بازدید بدنی انجام میشود،بنا بر این بر رسی محتوای کیف توسط فرد مطرح نیست.
البته ترکیه هم از این مضوع سود می برد او دنبال گذرگاه های دیگری است. این خبرسازی و بزرگ کردن موضوع چیزی جز این راهبرد نیست. والا این همه حاشیه سازی برای وزیر راه اصلا طبیعی نیست
نماینده مجلس قوانین راهنمایی را رعایت نمی کند و بهصورت سرباز سیلی می زند، وزیر راه پروتکل های هوانوردی را رعایت نمی کنید، بانکداریها دزدی می کنند و الی ماشاالله.
از سایت معتبر و منصفی همچون عصر ایران انتظار نمی رود این مقدار غیر کارشناسانه (حتی اگر از توان مدیریت خانم صادق انتقاد دارند )برخورد و گزارش تهیه نمایند . جهت اطلاع خانم وزیر باستناد قانون با گذرنامه سیاسی سفر نموده و در تمام مسیر از مصونیت بازدید وسایل همراه برخوردار هستند و مامور امنیتی فرودگاه اردبیل همچون همکاران مطلع خود در فرودگاه تهران باید بدانند که حق بازرسی وسایل همراه ایشان را ندارند همچون همه دارندگان گذرنامه سیاسی مانند نمایندگان مجلس یا سفرا ی ایران در خارج
مگه تیم امنیت فرودگاه نیروهای اونن؟
نیروهای سپاه و نیروی انتظامی اند.
خانم وزیر حالتون خوبه؟
2- ممکن است موارد زنانه در کیفشان بوده و چون وزیر و در تیررس دوربینها هستند نمیخواستند، آن موارد دیده شوند. بازرسی خانمی با مسئولیت وزیر راه، توهین و تحقیر اوست. این عمل تحقیر را باصطلاح کارشناسان سلاح های کشتارجمعی در زمان صدام علیۀ همسران دانشمندان مرد عراقی بکار میبردند.