بسکید؛ خودرو لهستانی با مصرف زیر 4 لیتر در سال 1983 (+عکس)

عصر ایران - در اوایل دهه ۱۹۸۰، پس از چندین سال تولید خودروی فیات ۱۲۶پی (نسخه لهستانی ۱۲۶) تحت لیسانس، کارخانه لهستانی تولید خودروهای کم‌حجم FSM تصمیم گرفت تا امکان جایگزینی این مدل قدیمی را با یک خودروی مدرن‌تر بررسی کند.

وظیفه طراحی و ساخت نمونه‌های اولیه این خودروی جدید، به مرکز تحقیق و توسعه خودرو BOSMAL سپرده شد. این مرکز که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده بود و همکاری نزدیکی با FSM داشت (ظاهراً FSM در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ کنترل آن را در اختیار داشت)، مأموریت یافت تا خودروی جدید را با امکانات تولیدی کارخانه سازگار کند.

در سال ۱۹۸۱، تیم طراحی به رهبری مهندس «ویسلاو وایاتراک» کار روی بِسکید ۱۰۶  را آغاز کرد و تا سال ۱۹۸۲ نقشه‌های طراحی تکمیل شدند. پس از آن، مراحل توسعه شامل مدل‌سازی و ساخت نمونه اولیه آغاز شد و در بهار سال ۱۹۸۳، اولین نمونه اولیه این خودرو تکمیل و رونمایی شد. نام "بِسکید" از یک رشته کوه می‌آید که در نزدیکی شهر بیلسکو-بیالا، محل استقرار کارخانه FSM و مرکز بوسمال، می‌گذرد.

ویژگی‌های طراحی و آیرودینامیک

برجسته‌ترین ویژگی بِسکید ۱۰۶، که قطعاً اولین چیزی است که به چشم می‌آید، طراحی بدنه بسیار زیبا و آیرودینامیک آن است. این طرح که توسط «کریشتوف مِیسنر» از آکادمی هنرهای زیبای ورشو ارائه شد، با دقت در تونل باد آزمایش شد و دارای ضریب درگ بسیار پایین ۰.۲۹ و سطح جلویی ۱.۷۱ متر مربع بود. برای دستیابی به این مقاومت کاهش‌یافته – که در کاهش مصرف سوخت حیاتی است (مصرف سوخت در سرعت ثابت ۹۰ کیلومتر بر ساعت، تنها ۳.۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اندازه‌گیری شد) – بخش زیرین این خودروی کوچک نیز به صورت صاف طراحی شده بود.

نکته جالب اینجاست که رنو توئینگو، که در اوایل دهه ۹۰ معرفی شد، از بسیاری جهات به بِسکید شباهت دارد و به همین دلیل، بِسکید اغلب به عنوان "توئینگو لهستانی" شناخته می‌شود.

مشخصات فنی و ساختار داخلی

حدود هفت نمونه اولیه از بِسکید در سه مدل مختلف ساخته شد. همه آن‌ها دارای فاصله محور ۲۱۵۰ میلی‌متر، ارتفاع ۱۳۶۴ میلی‌متر، عرض ۱۵۳۰ میلی‌متر، فاصله از سطح زمین ۱۳۵ میلی‌متر و وزن کمی بیش از ۶۳۰ کیلوگرم بودند. در حالی که نمونه‌های اولیه سری سوم طول بیشتری (۳.۵ متر) داشتند، بقیه ۳۲۳۵ میلی‌متر طول داشتند.

سیستم ترمز در نمونه‌های اولیه اولیه در جلو و عقب کاسه‌ای بود که بعداً ترمزهای دیسکی در جلو اضافه شدند. سیستم تعلیق مستقل در هر چهار چرخ شامل کمک‌فنر مک‌فرسون در جلو و بازوهای دنباله‌ای در عقب بود.

اکثر نمونه‌های اولیه در حجم موتور (از ۵۹۴ سی‌سی تا ۱۱۱۶ سی‌سی) متفاوت بودند، که بیشتر آنها بر اساس موتور دوزمانه، چهار سیلندر و آب‌خنک فیات ۱۲۶پی طراحی شده بودند. موتور ۵۹۴ سی‌سی مورد استفاده در نمونه اولیه، ۲۰.۶ کیلووات (۲۷.۶ اسب بخار) قدرت تولید می‌کرد، در حالی که یک مدل ۷۰۳ سی‌سی، ۲۲ کیلووات (۲۹.۵ اسب بخار) قدرت داشت. هر یک از این پیشرانه‌ها برای رساندن بِسکید به سرعت بالای ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت کافی بود (در حالی که فیات ۱۲۶پی به سختی به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید).

سادگی تولید و فضای داخلی

برای به حداقل رساندن هزینه تولید انبوه، نمونه اولیه از قطعات زیادی از فیات ۱۲۶پی (مانند پیشرانه‌های ذکر شده و چرخ‌های کوچک) استفاده می‌کرد. با این حال، بِسکید یک خودروی دیفرانسیل جلو با موتور جلو بود و فضای کافی برای چهار یا حتی پنج سرنشین بزرگسال داشت. اگرچه فضای صندوق عقب این خودروی اقتصادی کوچک، عظیم نبود، اما ظرفیت بالاتری نسبت به ۱۲۶پی داشت. صندلی‌های عقب بِسکید همچنین قابلیت تا شدن داشتند تا یک خودروی دونفره با فضای صندوق عقب ۸۰۰ لیتری (یا حتی بیشتر در مدل‌های سری سوم) ایجاد شود. یکی دیگر از ویژگی‌های کاهش هزینه بِسکید این بود که ساختار فولادی آن نسبت به فیات، به نصف تعداد پرس‌کاری نیاز داشت.

پایان پروژه

آخرین سال توسعه بِسکید، سال ۱۹۸۷ بود. متأسفانه، این طرح بسیار امیدوارکننده هرگز به تولید نرسید. 

مرکز تحقیق و توسعه خودرو BOSMAL نیز به عنوان یک نهاد مستقل با فناوری بالا به کار خود ادامه داد و با خودروسازان مختلف قراردادهایی منعقد کرد. در سال ۱۹۹۱، آن‌ها ۱۲۶پی کابریو را به تولید محدود رساندند و بعداً نمونه‌های اولیه پیکاپ و ون فیات ۵۰۰ را توسعه دادند و یک نمونه اولیه سه‌چرخ جالب ساختند.

۵ عامل ناشناخته نابودی قلب

بیشتر بخوانید:

استروم لینیه؛ جوجه اردک زشت دنیای خودرو (عکس)

تماشاخانه

آرنولد از بی بند و باری تا میلیاردر شدن / ۴۰ زن و یک میلیون دلار حق‌السکوت! (فیلم)

ساعت آبی یا محراب ساسانی؟ دروازه عظیم، حوض مقدس و قلعه مرموز : چه بر سر معبد باستانی ساسانیان در هرسین آمد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر