وقتی به امید خدا به هشتمین دهه زندگی خود رسیدید، به احتمال زیاد نسبت به سال های جوانی خود احساس ضعف بدنی و ذهنی می کنید. الگوی خواب شما احتمالا تغییر کرده و به همین علت زمانی زودتری از شب احساس خواب آلودگی می کنید و صبح ها هم زودتر از خواب بیدار می شوید. اما نکته نگران کننده در مورد آن سن این است که معمولا افراد حداقل از یک بیماری مزمن در آن سن رنج می برند. حالا محققان بیش از هر زمان دیگری به این نتیجه رسیده اند که این وضعیت غیر قابل اجتناب نیست.
به گزارش عصر ایران به نقل از بی بی سی، اریک وردین رییس موسسه باک که در زمینه تحقیقات حوزه پیری و سالمندی در کالیفرنیای آمریکا فعال است می گوید:« بر اساس دانسته های کنونی ما، اکثر مردم اگر شیوه زندگی مناسبی انتخاب کنند می توانند تا 90 یا حتی 95 سال عمر کنند. و این مطمئنا با وضعیت فعلی انسان ها تفاوت عمده ای دارد که در آن اکثر افراد تا سنین 65 تا 70 سالگی در وضعیت سلامت خوبی به سر می برند و پس از آن دچار بیماری های مختلف می شوند و از آن ها رنج می برند.»

در حالی که وردین معتقد است هیچ گاه برای بهبود وضعیت سلامت دیر نیست چه با ورزش کردن بیشتر و چه با غذای سالم تر خوردن اما نباید از یاد برد به هر حال هر چه زودتر شروع کردن روند بهبود شیوه زندگی می تواند به کیفیت بالاتری وضعیت سلامت در پیری و سالمندی کمک کند. اما در این بین دهه چهارم زندگی ما یا همان 30 تا 40 سالگی از نظر محققان بیشترین اهمیت را در وضعیت سلامتی بدن ما در دوران پیری دارد. در واقع در همین دوره 30 تا 40 سالگی است که حجم و قدرت ماهیچه ها، تراکم استخوان و نظم متابولیسمی اولین نشانه های پایان جوانی و آغاز دوران میانسالی را نشان می دهند.
جوآ پاسوز که استاد فیزیولوژی در کلینیک مایو در مینه سوتای آمریکا است می گوید:« به همین علت است که فاصله بین 30 تا 40 سالگی یک فرصت باارزش در اختیار ما قرار می دهد تا شیوه ای از زندگی را در پیش بگیریم که باعث استقامت بلند مدت در بدن ما شود. محققان حالا بخشی از تمرکز خود را بر روی ورزشکاران حرفه ای گذاشته اند که حتی تا بعد از 35 سالگی در رقابت های ورزشی حضور می یابند و به طور مرتب به دوندگی، دوچرخه سواری و دیگر فعالیت های مربوط به آماده سازی بدن خود می پردازند.»
پل مورگان که استاد ارشد در حوزه مواد غذایی و متابولیسم در دانشگاه منچستر است می گوید:« روند پیر شدن در این ورزشکاران متفاوت با آدم های عادی است به طوری که آن ها عملکرد قلبی عروقی و قدرت ماهیچه ای بسیار بالاتری از خود نشان می دهند و پیر شدن در آن ها در سنی دیرتر اتفاق می افتد. بنابراین این دسته از ورزشکاران می توانند تا سن بالاتری تحرک بدنی و استقلال فیزیکی خود را حفظ کنند.

همانطور که در بازه زمانی 30 تا 40 سالگی می توانیم از ماهیچه ها و سیستم قلبی عروقی خود محافظت و آن را تقویت کنیم ما می توانیم همین کار را با مغز خود بکنیم. یکی از مهم ترین نکات در این مورد حفظ سلامت دندان ها و لثه است که ثابت شده است در جلوگیری از ایجاد التهابات مغزی می توانند خیلی مفید باشند.
یکی از مشکلاتی که برای سالمندان عموما اتفاق می افتد کوچک تر شدن مغز و ابتلا به انواع فراموشی و زوال مغزی است. داشتن یک قاعده منظم برای خوابیدن بسیار مهم است یعنی این که در وقت ثابتی هر شب به خواب برویم و صبح هم در ساعت ثابتی از خواب بیدار شویم. این کار باعث می شود تا ترمیم سلول ها و تامین انرژی کافی برای یک روز تازه با بالاترین بهره وری انجام شود.