تحقیقا جدید نشان میدهد والدین بهطور فزایندهای از ChatGPT برای کمک در تربیت کودکان استفاده میکنند؛ از پاسخ به سؤالات کودکان گرفته تا مدیریت رفتار و ارائه توصیههای شبهتربیتی. با این حال، کارشناسان نسبت به وابستگی بیش از حد خانوادهها به هوش مصنوعی، خطر انتشار اطلاعات نادرست، کاهش نقش عاطفی والدین و تهدیدهای حریم خصوصی کودکان هشدار میدهند. متخصصان تأکید دارند که این ابزار تنها باید نقش مکمل داشته باشد و جایگزین والدگری واقعی نشود.
برخی والدین با سپردن بخشی از نقش پرورش و راهنمایی کودکان به هوش مصنوعی، از ChatGPT برای حل مشکلات رفتاری، دریافت مشورت پزشکی، سرگرمکردن فرزندان و حتی پاسخدهی مستقیم به پرسشهای آنان استفاده میکنند.
به گزارش ایتنا، این روند در عین افزایش محبوبیت، نگرانیهای مهمی درباره پیامدهای تربیتی، اخلاقی و امنیتی ایجاد کرده است.
نقش روبهگسترش ChatGPT در زندگی والدین
بسیاری از والدین از ChatGPT برای پرسش درباره نحوه برخورد با رفتارهای گوناگون کودکان، واکنشها آنها، و یا چگونگی آرامکردن و مدیریت تنشهایشان استفاده میکنند. گروهی دیگر از آن بهعنوان «مربی کمکی» بهره میگیرند و از هوش مصنوعی میخواهند برای کودکان، داستانسازی کند، به سؤالات آنهان پاسخ دهد یا حتی گفتوگوهای طولانی برای سرگرمی آنها انجام دهد.
این استفاده گسترده، نقش چتباتها را در تعامل مستقیم با کودکان تقویت کرده است.
خطرات وابستگی به هوش مصنوعی در والدگری
کارشناسان هشدار میدهند که تکیه بیش از حد والدین بر چتباتها میتواند به انتقال بخشی از مسئولیت تربیتی به هوش مصنوعی منجر شود، مدلی که از منطق انسانی، درک عاطفی و قضاوت موقعیتی واقعی برخوردار نیست. همچنین تمایل چتباتها به تأیید کاربر یا بیان پاسخهای مطمئن، ممکن است کودکان را با اطلاعات نادرست یا اعتماد بیش از حد به سیستمهای هوش مصنوعی مواجه کند.
چالش حریم خصوصی کودکان
متخصصان حوزه امنیت و سلامت دیجیتال هشدار دادهاند که والدین نباید اطلاعات حساس کودکان از جمله دادههای درمانی و مشکلات شخصی را مستقیم در ChatGPT وارد کنند. ذخیره و پردازش این دادهها توسط سیستمهای ابری میتواند خطر افشای اطلاعات یا سوءاستفاده احتمالی را افزایش دهد.
نظر متخصصان: نقطه شروع، نه جایگزین والدگری
پزشکان و پژوهشگران تأکید دارند که ChatGPT میتواند ابزار کمکی مفیدی باشد؛ اما پاسخهای آن باید صرفاً بهعنوان نقطه شروع برای گفتوگو با متخصصان تربیتی یا پزشکی استفاده شود. هیچ مدل زبانی نمیتواند جایگزین نقش عاطفی، انسانی و بیننسلی والدین شود.
در نهایت، استفاده سالم از هوش مصنوعی برای تربیت کودکان نیازمند نظارت، حدگذاری، و توجه به پیامدهای بلندمدت تربیتی و روانی است.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر