.png "عصر ایران")
۰۸ مهر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۰۸ مهر ۱۴۰۴ - ۱۳:۴۹
لحظه انفجار عجیب موشک ماهواره‌بر آمریکایی قبل از پرواز (فیلم) یغما گلرویی کمپین حمایت از شجریان راه انداخت
یک شاعر و ترانه سرا درواکنش به برخی اتهام‌ها از سوی برخی رسانه‌های تند رو به استاد آواز ایران، از همه مردم ایران خواست که به کمپین حمایت از استاد موسیقی ایران بپیوندند.
یغما گلرویی که به تازگی برخی کتاب‌های ترانه‌اش مجوز انتشار در ایران را گرفت و چندی پیش نیز نمایشگاه عکس‌هایش را در تهران برگزار کرد، از مردم ایران خواست به حمایت همگانی از محمدرضا شجریان بپردازند و با خرید آثار این استاد موسیقی ایران و گرفتن عکس وانتشار آن، در این مسیر همسو باشند.
متن یادداشت یغما گلرویی را درادامه می‌خوانید:
اینکه آبروی موسیقیِ ملیِ مملکتی باشی و عمری برای پیشرفت و جهانی شدنش بکوشی و دهه‌ها به شکلی بی‌امان و به شکل‌های مختلف از طرف رسانه‌های همان مملکت مورد توهین قرار بگیری، از اتفاقات عجیب و دردناکی‌ست که فقط مختصِ سرزمینِ ماست. وقتی رسانه‌یی که عنوان «ملی» را هم یدک می‌کشد و قرار است ویترین تبلیغ هنرِ هنرمندان این سرزمین باشد، ابتدا بی‌محابا از آثار یک هنرمند – بدون آوردن نام او و شناسنامه‌ی آن آثار - به عنوان وُله‌ی میان برنامه روی تصاویر راز بقا و گل و بلبل استفاده کند و به اعتراض مکرر صاحبِ آثار توجه نکند و سال‌ها بعد با اظهارنظر سیاسی همان هنرمند به یک‌باره پخش آثارش را قطع و به لقبِ «دشمن مردم» و اباطیل دیگر خطابش کنند هم گمان کنم تنها در سرزمینِ ما باب باشد.
«محمدرضا شجریان» صدای سرزمین ماست حتا اگر رسانه‌های تندرو با تمام توان تلاش کنند به تمثال درخشانش خط بیندازند. هنر جایی وَرای این بازی‌های سیاسی روزمره در جریان است و با هیچ بخش‌نامه و دروغی نمی‌شود مخدوشش کرد اما گاهی این سنگ‌پرانی‌ها تمام اصول انسانی و اخلاقی و عرفی جامعه‌ای که قرار است رسانه‌ها در حفظش بکوشند را زیر سوال می‌برد. نمونه‌اش خبر کسالت «خسروی آواز ایران» که این روزها دست‌آویز روزی‌نامه‌ها و سایت‌های تندرو قرار گرفته که این خبر را بهانه‌ی فحاشی‌های خود کرده‌اند.
از دولتِ دست‌بسته در امور فرهنگی هم نه انتظاری هست و نه توقعی اما به شخصه پیشنهاد می‌کنم مردمی که در تمام این‌سال‌ها با آثار درخشان استاد شجریان زندگی کرده‌اند و بخشی از حافظه‌ی شنیداری خود را با این آثار و صدای ایشان به دست آورده‌اند، در پاسخ به تمام این توهین‌ها، با خرید یکی از آلبوم‌های استاد – حتا اگر آن را دارند، به قصد هدیه دادن – از هنرمندی که توهین شدن به مردم را برنتابید و به آن واکنش نشان داد و در سال های گذشته تمام سختی‌های این واکنش را به جان خرید، حمایت کنند. این کمترین کاری‌ست که یک مخاطب و هوادار و علاقمند می‌تواند برای استادِ آوازی که امکان برگزاری کنسرت و هم‌نفسی با مخاطبین در سرزمین خودش از او دریغ شده؛ انجام بدهد. به شخصه در این حرکتِ قدرشناسانه پیش‌قدم شده و از تمام اهالی هنر دعوت می‌کنم با گرفتن عکسی به همراه یکی از آثار استاد، مخاطبین‌شان را به این حرکت هنردوستانه دعوت کنند. باشد که با این کار به آبروی موسیقی ایران یادآوری کنیم که در راهِ دشوارِ «شجریان بودن» و «شجریان ماندن» تنها نیست.
باقی بقایتان
یغما گلرویی
اینکه آبروی موسیقیِ ملیِ مملکتی باشی و عمری برای پیشرفت و جهانی شدنش بکوشی و دهه‌ها به شکلی بی‌امان و به شکل‌های مختلف از طرف رسانه‌های همان مملکت مورد توهین قرار بگیری، از اتفاقات عجیب و دردناکی‌ست که فقط مختصِ سرزمینِ ماست. وقتی رسانه‌یی که عنوان «ملی» را هم یدک می‌کشد و قرار است ویترین تبلیغ هنرِ هنرمندان این سرزمین باشد، ابتدا بی‌محابا از آثار یک هنرمند – بدون آوردن نام او و شناسنامه‌ی آن آثار - به عنوان وُله‌ی میان برنامه روی تصاویر راز بقا و گل و بلبل استفاده کند و به اعتراض مکرر صاحبِ آثار توجه نکند و سال‌ها بعد با اظهارنظر سیاسی همان هنرمند به یک‌باره پخش آثارش را قطع و به لقبِ «دشمن مردم» و اباطیل دیگر خطابش کنند هم گمان کنم تنها در سرزمینِ ما باب باشد.
«محمدرضا شجریان» صدای سرزمین ماست حتا اگر رسانه‌های تندرو با تمام توان تلاش کنند به تمثال درخشانش خط بیندازند. هنر جایی وَرای این بازی‌های سیاسی روزمره در جریان است و با هیچ بخش‌نامه و دروغی نمی‌شود مخدوشش کرد اما گاهی این سنگ‌پرانی‌ها تمام اصول انسانی و اخلاقی و عرفی جامعه‌ای که قرار است رسانه‌ها در حفظش بکوشند را زیر سوال می‌برد. نمونه‌اش خبر کسالت «خسروی آواز ایران» که این روزها دست‌آویز روزی‌نامه‌ها و سایت‌های تندرو قرار گرفته که این خبر را بهانه‌ی فحاشی‌های خود کرده‌اند.
از دولتِ دست‌بسته در امور فرهنگی هم نه انتظاری هست و نه توقعی اما به شخصه پیشنهاد می‌کنم مردمی که در تمام این‌سال‌ها با آثار درخشان استاد شجریان زندگی کرده‌اند و بخشی از حافظه‌ی شنیداری خود را با این آثار و صدای ایشان به دست آورده‌اند، در پاسخ به تمام این توهین‌ها، با خرید یکی از آلبوم‌های استاد – حتا اگر آن را دارند، به قصد هدیه دادن – از هنرمندی که توهین شدن به مردم را برنتابید و به آن واکنش نشان داد و در سال های گذشته تمام سختی‌های این واکنش را به جان خرید، حمایت کنند. این کمترین کاری‌ست که یک مخاطب و هوادار و علاقمند می‌تواند برای استادِ آوازی که امکان برگزاری کنسرت و هم‌نفسی با مخاطبین در سرزمین خودش از او دریغ شده؛ انجام بدهد. به شخصه در این حرکتِ قدرشناسانه پیش‌قدم شده و از تمام اهالی هنر دعوت می‌کنم با گرفتن عکسی به همراه یکی از آثار استاد، مخاطبین‌شان را به این حرکت هنردوستانه دعوت کنند. باشد که با این کار به آبروی موسیقی ایران یادآوری کنیم که در راهِ دشوارِ «شجریان بودن» و «شجریان ماندن» تنها نیست.
باقی بقایتان
یغما گلرویی
لینک کوتاه: کپی لینک
یک عامل موثر بر افزایش طول عمر دانشمندان هندی برای از بین بردن بوی بد کفش راه علمی پیدا کردند سرمایه‌گذاری روی نقره؛ فرصت طلایی یا تله؟ واتساپ حالا از تصاویر زنده آیفون پشتیبانی می‌کند محسن رضایی: چرا رسانه‌ها دنبال گمانه‌زنی درباره جنگ هستند؟ هم اکنون درگیر جنگ همه جانبه ایم بتن ژئوپلیمری؛ راهکار کاهش خسارت‌های زلزله سرلشکر موسوی: برای درگیری احتمالی آینده، آمادگی فوق‌العاده‌ای داریم لبخند دیجیتال یا تحقیر طبقه متوسط؟/ تبلیغات تلویزیونی بر خلاف ادعاهای خودشان! بلاتکلیفی در بازار گندم؛ آغاز کشت بدون قیمت تضمینی حمله دزدهای ماسک زده به منزل بازیگر معروف (+فیلم) ترکیه نبرد با فعالیت‌های غیر قانونی رمزارز‌ها را آغاز کرد نجات مادر آمریکایی از دست گروگان گیر توسط کودک شجاعش بالاخره رپ مجاز است یا نیست؟/ دوران این ممنوعیت‌ها به سر آمده خشونت مردان علیه زنان ۳۰ برابر بیشتر از خشونت زنان علیه مردان آیا واقعا جگر مرغ محل ذخیره سموم است؟/ حد مجاز مصرف جگر در ماه/ دل و جگر مرغ بهتر است یا گوسفند؟