هوسه، عالى ترين تجلى احساسات و عواطف انسان عرب اهوازی

عصرایران؛ عبدالنبی قیم - ‎از آنجايي كه در هفته ها و روزهاى اخير در نتيجه محنت ها، رنج ها و خسارت هاى ناشى از سيل، ويدئوهايي از هوسه هاى مردم عرب شهرها و روستاهاى مختلف در شبكه هاى اجتماعى پخش شده و مورد توجه بسيارى از دوستان غير عرب قرار گرفته و در اين خصوص سؤال هاى متعددى را مطرح كرده اند، نوشته زير جهت آشنايي هر چه بيشتر با "هوسه" ارائه مى گردد.

هوسه عالى ترين تجلى احساسات و عواطف انسان عرب اهوازى است.

قدمت و منشأ هوسه، ريشه در اعماق تاريخ دارد و عمرى به درازى عمر شعر دارد. هوسه به هنگام مواجه و رويارويي با شدائد و سختى هاى روزگار ، به منظور ارتقاء عزم و اراده ، و به هنگام رويارويي با دشمن در ميان نبرد به منظور بالا بردن اعتماد بنفس و تضعيف روحيه دشمن، و همچنين به هنگام پيروزى بر شدائد و سختي هاى روزكار و يا پيروزى بر دشمن خوانده مى شود.

از اين رو در بسيارى از مواقع هوسه پيام آور پيروزى و مبشر غلبه بر خصم است.گاهى وقت ها نيز به هنگام فقدان انسان والامقام و ارزشمندى كه وجود او منشأ خير و بركت بوده، عرب ، هوسه سر مى دهد. در چنين حالتى انسان عرب ، اوج ناراحتى خود را با هوسه بيان مى كند.

از برجسته ترين ويژگى هاى هوسه، شكل جمعى آن است كه به آن زيبايي و جلوه خاصى مى بخشد. هر چه تعداد شركت كنندگان در هوسه بيشتر باشد، شكوه و جلال هوسه و عظمت آن بيشتر مى شود. هوسه بر خلاف بسيارى از انواع هنر و نمايش هاى هنرى ، يك كار انفرادى نيست، بلكه يك كار جمعى است.

هوسه سرا كه يا شاعر است يا استعداد شعر سرايي دارد، در حالى كه با ندايي تك كلمه اى و يا " نخوة" افراد گرداگرد خود را به سكوت و توجه دعوت مى كند، رباعي خود را با صداى بلند و با ريتم خاص بيان مى كند. هوسه سرايي كار هر كس نيست ، هم بايد شاعر و يا داراي قريحه شاعرى باشد و هم بايد بيان او بهترين باشد. در چنين حالتى ،حضار همه سراپا گوش هستند تا اين كه هوسه سرا به مصرع آخر برسد.

جان كلام و چكيده سخن ، در همين مصرع آخرنهفته است .با خواندن مصرع آخر، حضار آن مصرع را نه يك بار بلكه چندين بار بر زبان مى رانند، و در حالى كه پاى بر زمين مى كوبند و اوج احساسات و عواطف خود را به نمايش مى گذارند، در حلقه اى گرداگرد، هوسه سرا ، مصرع مزبور را تكرار مى كنند. تكرار مصرع آخر و پاي كوبي را اصطلاحاً" يزله" مى گويند.‎

گاهى نيز هوسه سرا به منظور ايجاز و يا عدم ايجاد وقفه در شور و هيجان يزله كنندگان ، و يا در حالتى كه آن ها قصد طى مسافتى را دارند، فقط مصرع آخر را هوسه سرا ، سر مى دهد و يزله كنندگان آن را تكرار مى كنند.

آنچه به هوسه زيبايي و عظمت مى بخشد، هلهله و غريو شادى زنان است كه از يك طرف عزم و اراده يزله كنندگان را دو چندان مى كند و از طرف ديگر، ديگران را به وجد و شوق مى آورد.

هوسه به مصداق اين سخن كه هر چه از دل بر آيد بر دل نشيند، آن چنان حماسى،قهرمانانه و شورانگيز است كه به قول بزرگ تر هاى ما، هر انسان آزاده و شريفى را غيرتى كرده او را از جا مى كند.

برخى هوسه ها آن چنان شيوا، حماسى ، پر معنى و قوى هستند و يزله كنندگان آن چنان موزون و با شور و شوق يزله مى كنند ،كه موى بدن انسان از عظمت آن ها راست مى شود، و اشك شوق در چشمان حلقه مى زند.

تماشاخانه

امنیت یا شوآف؟ چه کسانی در دانشگاه آزاد بابل می‌توانستند به بهنوش طباطبایی حمله کنند (فیلم)

آسمان ابری گردشگری ایران از قبل تا بعد از برگشتن تحریم‌های سازمان ملل متحد (فیلم)

فیلم های دیگر