خانه قارچی لاهویا: رازهای یک ویلای ساحلی عجیب در سان‌دیه‌گو (فیلم)

فیلم گزارش را این‌جا ببینید

عصر ایران ــ در شمال شهر سان‌دیه‌گو، در پایین صخره‌های ساحلی لاهویا، سازه‌ای عجیب به نام «خانه قارچی» خودنمایی می‌کند. این بنا که شبیه سفینه فضایی نیست، بقایای یک ویلای ساحلی منحصربه‌فرد است که داستانش همچنان کنجکاوی‌ها را برمی‌انگیزد.

برای رسیدن به این خانه باید مسیری چالش‌برانگیز را طی کرد: حدود ۸۰۰ متر پیاده‌روی در ساحل شیب‌دار بلکز و سپس ۱۲۰۰ متر حرکت در امتداد صخره‌ها، جایی که خطر ریزش سنگ وجود دارد. این خانه که به دلیل شکل خاصش به «خانه قارچی» معروف است، محلی برای حمام آفتاب، بازی‌های ساحلی و حتی نقاشی‌های دیواری است. با این حال، درهای آن چندان کارایی ندارند و راز اصلی این بنا، دلیل ترک آن توسط مالکان است.

این خانه در دهه ۱۹۶۰، در دوران تب «عشق به فضا» و تحت تأثیر رقابت‌های فضایی، به سفارش «سام بل»، وارث ثروت شرکت ژنرال میلز و خالق چیپس سیب‌زمینی بل، ساخته شد. او از معمار مشهور، دیل نیگل، خواست تا ویلایی ساحلی در سال ۱۹۶۸ طراحی کند. نیگل با الهام از حال‌وهوای فضایی، این خانه را از بتن ساخت، اما پیش از آن، یک آسانسور خطرناک روی صخره‌های شنی و ناپایدار احداث شد که ساخت آن با حاشیه‌هایی همراه بود.

خانه قارچی پس از تکمیل، با چشم‌اندازی خیره‌کننده، سال‌ها محل لذت بردن سام بل بود. اما پس از فروش آن به یک نیکوکار به نام بازولی، مالکان جدید که افرادی منزوی بودند، نتوانستند با این خانه ارتباط برقرار کنند. در سال ۲۰۲۰، ریزش بخشی از صخره آسانسور را تخریب کرد و حالا آینده این سازه عجیب در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

به گفته کارول اولتن، مورخ لاهویا، این خانه نه‌تنها یک شاهکار معماری است، بلکه بخشی از تاریخ فرهنگی منطقه محسوب می‌شود. با این حال، سرنوشت این ویلای ساحلی همچنان نامعلوم است.

اولین سرباز وظیفه ایران چه کسی بود؟

بیشتر بخوانید:

کشف تار عنکبوت بی نظیر در تاریخ(+عکس)

لحظه ریزش تپه مقابل پمپ بنزین در شیلی (فیلم)

طریقه جالب کشت مروارید / همه مروارید‌هایی که دارید طبیعی نیستند! (فیلم)

شوروی سابق هنوز پابرجاست / منطقه‌ای با پرچمی که هنوز نماد داس و چکش شوروی را دارد (فیلم)

تماشاخانه

سوزاندن گازهای سمی و مردمی که نمی‌توانند درست نفس بکشند / چه کسی می‌تواند اسید سولفوریک را تنفس کند؟ انتظار زیادی که از مردم غیزانیه دارند! (فیلم)

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

فیلم های دیگر