عصرایران- در تاریخ ۴ خرداد سال ۱۳۵۸ از سری رقابت های جام حذفی تهران یک بازی بین تیم های بانک ملی و استقلال در ورزشگاه امجدیه( شهید شیرودی) برگزار شد که حکایت جالبی دارد:
۲۰ هزار تماشاگر مشتاق فوتبال در ورزشگاه شیرودی به جای دیدن مسابقه، به زد و خورد با یکدیگر پرداختند که نتیجه آن بر جای ماندن چند مجروح سر و دست و پا شکسته بود.
این درگیری هنگامی آغاز شد که بلندگوهای ورزشگاه به تماشاگران منتظر و کلافه از تاخیر مسابقه دو تیم استقلال و بانک ملی اعلام کرد:« مسئولان دو تیم به انجام مسابقه رضایت نداده اند و بازیکنان هم از رختکن خارج نمی شوند.»
گوینده افزود:« اگر بازی انجام نمی شود از جانب دو تیم است و نه از سوی دست اندرکاران ورزش.»
در این زمان داوران وسط زمین که منتظر ورود بازیکنان دو تیم بودند وقتی خشم بی حد تماشاگران را دیدند، میدان را ترک کردند و خود را به جای امنی رساندند.
تماشاگران ابتدا به دادن شعار پرداختند و سپس هواداران پرسپولیس و استقلال طبق معمول رودرروی هم قرار گرفتند و ناگهان استادیوم برابر این خشم و عصیان منفجر شد و همه تماشاگران به جان یکدیگر افتادند. گروهی نیز به طرف رختکن هجوم بردند تا با بازیکنان درگیر شوند که خوشبختانه درهای رختکن به موقع بسته و قفل شد
عزیزی و نراقی کاپیتانهای بانک ملی و استقلال برای ساکت کردن مردم تلاش بسیار کردند که موفق نبودند تا اینکه ماموران امنیتی که خود را به ورزشگاه رساندند و با شلیک تیرهای پی در پی هوایی آرامش را برقرار کردند و مجروحان هم به بیمارستان منتقل شدند.
علت حادثه
از چندی قبل، باشگاه های تهران برای مسابقات جام حذفی تهران شرط و شروطی گذاشته بودند از این قرار که به شرطی در مسابقات حاضر خواهد شد که یا بازی ها برای تماشاچیان رایگان باشد یا اگر بلیط فروخته شود باید ۵۰ درصد درآمد به تیم ها اختصاص یابد.
اما به دلیل عدم توافق بین باشگاه ها و مسئولان برگزاری مسابقات، اطلاعیه ای توسط مدیران باشگاه ها منتشر شد که آن ها در مسابقات شرکت نخواهند کرد. گرچه علی رغم این مسأله دو تیم استقلال و بانک ملی توافق کردند مسابقه خود را برگزار کنند و به همین جهت بیش از ۲۰ هزار تماشاگر به امید برگزاری مسابقه در استادیوم شهید شیرودی حضور یافتند ولی وقتی بلندگوها اعلام کردند مسابقه انجام نمی شود خون تماشاگران به جوش آمد و آن شد که شرحش آمد.