برخی از روستاییان به دلیل مشکلات اقتصادی، معیشتی و نبود امکانات آموزشی مناسب برای تحصیل فرزندان خود راهی شهرها شدند تا شاید زندگی بهتری داشته باشند و چراغ روستاها خاموش شد.
به گزارش همشهری آنلاین، طبق آمار امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور از ۶۹ هزار روستا، فقط ۳۸ هزار روستا دارای سکنه هستند و ۳۱ هزار روستا خالی از سکنه شدهاند. دلیل خالی شدن روستاها در عواملی از جمله تغییرات اقلیم، خشک شدن قنات، کاهش تولید کشاورزی و نبود راهی برای درآمدزایی خانوارهای روستایی خلاصه میشود.
در این بین روستاهایی هم هستند که به همت اهالی جان تازه گرفتند و با ایدههای خلاقانه احیا شدند و حالا حرفی برای گفتن دارند. به بهانه ۱۵ مهر، روز روستا و عشایر به برخی از روستاهای جان گرفته شده در سالهای اخیر سر میزنیم.
اهالی چهار روستاهای ورعبدالله، کَرسَنَک، تَمبَک و چشمه شهرستان بِن در چهارمحال و بختیاری ۲۵ سال پیش به دلیل خشکسالیهای پیاپی و نبود زیرساختهای لازم برای درآمدزایی، مجبور به ترک خانه و کاشانه خود و مهاجرت به شهرها شدند. چندی پیش۲۰ خانوار به روستای ورعبدالله بازگشتند و مشغول ساخت خانههای خود شدند. ۳ واحد صنایع دستی هم برای اشتغالزایی با دریافت اعتبار از سوی فرمانداری بن راهاندازی شد. در این روستا با حفر چاه از سوی اهالی دامداری، گلابگیری و کشت محصولات گلخانهای هم رونق دارد.
روستای آبزلی در دشت سوسن خوزستان با مهاجرت روستاییان ۳دهه تنهایی را به خود دید. چندی پیش چراغ مهاجرت معکوس به روستا با ایده راهاندازی بومگردی عشایر در روستا از سوی یکی از همین اهالی روستا که سالها زندگی در ایذه را تجربهکردهبود، روشن شد. حالا ۴۰ خانوار که همگی از فرزندان یا نوادگان عشایر دشت سوسن هستند به روستا بازگشتهاند. بومگردی عشایر در این روستا نه فقط به این معنی است این مسیر کوچ عشایر بوده، بلکه تمام تولیدات عشایر از دامپروری و کشاورزی تا صنایع دستی و تولید سیاه چادر توسط روستاییان انجام میشود و مسافران بومگردی با نوعی زندگی عشایر هم آشنا میشوند. تاکید روستاییان بر احیای جنبههای گوناگون فرهنگی و سنتی محلی است و از مهمانان با غذاهای سنتی پذیرایی میشود.
بیآبی اهالی روستای خانلق در نزدیکی شهر ری را از خانه بیرون کرد. چند سالی است که با تدبیر ریشسفیدان روستا و با جذب سرمایهگذار خارجی حیات ازدسترفته به روستا بازگشت. یک باشگاه تنیس در روستا ساخته شد و جوانان صاحب شغل شدند. فرهنگسرا و بوستان هم در روستا پا گرفت و کم کم قدیمیترها به یاد شغل آبا و اجدادی سر زمین کشاورزی رفتند. از ۳۷ پارچه آبادی فشافویه فقط در ۷ روستا زندگی جاری است و اهالی دیگر روستاهای فشافویه هم در تلاش هستند تا عاقبتی مثل خانلق نصیبشان شود.
چراغ خانههای روستای کریمآباد رشتخوار در خراسان رضوی با بازگشت ۲۸ خانواده به روستا روشن شدهاست. ماجرای مهاجرت اهالی به شهر با خشک شدن قنات روستا در دهه ۱۳۷۰ آغاز شد. در سالهای اخیر ۴۰نفر از اهالی روستا با راهاندازی باشگاه کشاورزان جوان، امور روستا از رونق صنایع دستی تا کاشت محصولات کمآببر مثل پسته و زعفران تا کشت گیاهان دارویی را به دست گرفتند. رونق روستا سبب شده تا دوم فرودین را به نام روز روستای کریمآباد بدانند و رونق روستا را جشن بگیرند.