عصر ایران؛ محمد حسن گودرزی- در پی افزایش گزارشها از برقراری روابط عاطفی عمیق و حتی "ازدواج" نمادین میان انسانها و چتباتهای هوش مصنوعی، یک نماینده مجلس ایالتی در اوهایو با ارائه لایحهای جنجالی، خواستار ممنوعیت قانونی این نوع پیوندها شده است.
به گزارش Digital Trends، تادئوس کلگت(Thaddeus Claggett)، نماینده جمهوریخواه، با معرفی این لایحه پیشنهاد کرده است که سیستمهای هوش مصنوعی به طور رسمی به عنوان "موجودات فاقد ادراک و شعور" (nonsentient entities) طبقهبندی شوند.
این اقدام در صورت تصویب، هرگونه شخصیت حقوقی را از هوش مصنوعی سلب کرده و ازدواج یا به رسمیت شناختن رابطه همسری با آن را صراحتاً غیرقانونی اعلام میکند.
این لایحه همچنین اختیار تعریف قانونی "همسر" را به طور کامل در دست قوه مقننه قرار میدهد و دادگاهها یا کمیتههای اخلاقی را از این فرآیند کنار میگذارد.
این حرکت قانونی در واکنش به پدیدهای نوظهور صورت میگیرد که در آن افرادی در سراسر جهان، از پلتفرمهایی مانند Replika و Character AI برای ایجاد روابطی استفاده میکنند که مرز بین همراهی و وابستگی عاطفی را کمرنگ کرده است.
به عنوان نمونه، روزنامه گاردین در گزارشی با عنوان "«عشق خالص و بیقید و شرط را حس کردم»؛ افرادی که با چتباتهای هوش مصنوعی خود ازدواج میکنند به این موضوع پرداخته و داستان فردی به نام "تراویس" را منتشر کرده که با ربات خود ازدواج کرده است.
چرا این لایحه مهم است؟
این اقدام فراتر از یک قانونگذاری عجیب به نظر میرسد و بیشتر به بحثهای فلسفی و حقوقی درباره آینده روابط انسانی، تعریف "شخصیت" و وابستگی عاطفی به فناوری میپردازد.
حامیان لایحه معتقدند این قانون برای محافظت از افراد در برابر خطراتی مانند دستکاری عاطفی، وابستگیهای ناسالم و پدیدهای که روانپزشکان آن را "روانپریشی هوش مصنوعی" مینامند، ضروری است.
این نگرانی وجود دارد که چتباتها، با طراحی الگوریتمی خود برای جلب رضایت کاربر، میتوانند باورهای غلط و حتی خطرناک را تقویت کرده و فرد را در یک "حباب بازخورد" (echo chamber) مضر قرار دهند. به گفته نماینده کلگت، هدف اصلی این لایحه این است که "همیشه یک انسان مسئول فناوری باشد، نه برعکس."
در مقابل، منتقدان و برخی کارشناسان معتقدند این پدیده، نشانهای از یک بحران عمیقتر یعنی تنهایی و انزوای اجتماعی است. به گفته آنها، افراد به دلیل نیاز به همدلی و توجه، به این چتباتها روی میآورند که برای ارائه تأیید و حمایت بیقید و شرط طراحی شدهاند.
این نگرانی وجود دارد که ممنوعیتهای سختگیرانه، افرادی را که از این همراهان دیجیتال به عنوان تنها منبع حمایت عاطفی خود استفاده میکنند، بیشتر به حاشیه براند. علاوه بر این، فعالان حقوق دیجیتال استدلال میکنند که چنین قوانینی میتواند به منزله دخالت دولت در حوزه خصوصی افراد و محدود کردن آزادی بیان عاطفی آنها تلقی شود، حتی اگر این احساسات متوجه یک موجود غیرانسانی باشد.
لایحه اوهایو که هنوز در مراحل اولیه بررسی قرار دارد، بحثی ملی را در ایالات متحده به راه انداخته است. در صورت تصویب، این قانون میتواند به الگویی برای سایر ایالتها و کشورها تبدیل شود.
انتظار میرود این موضوع با واکنش شرکتهای فناوری و فعالان حقوق دیجیتال مواجه شود که ممکن است آن را محدودکننده نوآوری و آزادیهای شخصی بدانند و اعتقاد بر این است که این بحث و اظهارنظرها به زودی از صرفاً “ازدواج” به حوزههای گستردهتری مانند استفاده از رباتهای درمانی، اپلیکیشنهای سوگواری و حقوق عاطفی در دنیای دیجیتال کشیده خواهد شد.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر