عصر ایران؛ فریده غائب ــ در شهرهای بزرگی مثل تهران و کرج، بیش از ۲۰۰ هزار زن به دستفروشی روی آوردهاند، اغلب به دلیل نبود فرصتهای شغلی و مسئولیت سرپرستی خانوار.
این زنان، که بسیاریشان تحصیلکردهاند، در پیادهروها و واگنهای مترو با فروش جوراب، لوازم آرایشی یا اقلام دیگر، زندگی را پیش میبرند.
نرخ بیکاری زنان به بیش از ۱۶ درصد رسیده و مشارکت اقتصادیشان کمتر از ۱۴ درصد است. آنها با چالشهایی مثل مصادره اجناس توسط مأموران و نبود حمایتهای نهادی مواجهاند. برخلاف کشورهایی مثل آفریقای جنوبی که دستفروشان را به رسمیت میشناسند، در ایران سیاستها بیشتر بر محدودیت و برخورد متمرکز است.
این زنان، با وجود خستگی و مشکلات جسمی، هر روز برای معیشت مبارزه میکنند و بساط سادهشان، نمادی از مقاومت در برابر سختیهای اقتصادی است.