۲۲ آبان ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۲ آبان ۱۴۰۴ - ۰۹:۱۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۲۱۳۹۶۰
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۸ - ۲۴-۰۲-۱۳۹۱
کد ۲۱۳۹۶۰
انتشار: ۱۰:۲۸ - ۲۴-۰۲-۱۳۹۱

سریع القلم کتابش را به چه کسانی تقدیم کرد؟!

عصرایران - دکتر محمود سریع القلم در ابتدای کتاب "ایران و جهانی شدن" آن را به سیاستمداران آینده ایرانی تقدیم کرده و نوشته است:

تقدیم به سیاستمداران آینده ایرانی

که خدمت را بر قدرت مقدم می دارند؛

که خارج از حوزه تخصصی خود، سمتی را قبول نکرده اند؛

که قبل از آنکه به مقامی برسند، از نعمت علو طبع برخوردار شده اند؛

که قبل از آنکه به مردم خدمت کنند، درون خود را صیقل داده اند؛

که خداپرستی و توجه آنها به ماوراءالطبیعه بی هیاهو است؛

که برای هنر، موسیقی، تئاتر و شمع وقت می گذارند؛

که دست همه شهروندان ایرانی با دیدگاه های مختلف را می فشارند؛

که ظرفیت روانی یک ربع نگاه کردن به یک گل را دارند؛

که تسلط آنها به یک زبان زنده دنیا مانند فارسی آنهاست،

که دغدغه تدبیر، دقت و آینده نگری در کشورداری را دارند؛

که سخن، رفتار و واکنش های آنان با تعادل گره خورده است؛

که تنها در حد ضرورت، در رسانه ها ظاهر می شوند؛

که در مذاکره با بیگانگان برای منافع کشور، از تعداد پلک زدن های طرف مقابل، تحلیل استخراج می کنند؛

که زندگی را با قدرت، سیاست و سمت مساوی نمی دانند.

 

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
ارسال به دوستان
ورود کد امنیتی
captcha
ترامپ به تعطیلی دولت آمریکا پایان داد روزنامه هم میهن: سیاست وفاق پزشکیان شکست خورده، او فضا را برای امیدواری راست های افراطی هموار می کند منابع مخفی طلا که فکرش را هم نمی‌کنید! اگر قالیباف رئیس جمهور می شد وضعیت کشور بهتر می شد؟ پنوموکوک، سپر تازه کودکان ایرانی در برابر عفونت‌های ریوی انتخابات عراق؛ محمد شیاع سودانی اعلام پیروزی کرد خوردن گردو در شب چه خواصی دارد؟ اثر ارزشمند معماری به سبک گوتیک؛ یک دیوار کاذب روی تپه! (+تصاویر) وقتی آب قطع شود، بازگشتش چقدر طول می‌کشد؟ اقدامات چین برای بهبود سلامت روان دانش‌آموزان میزان اعتماد مردم به یکدیگر در ۹۰ کشور جهان + اینفوگرافی و جایگاه ایران نامه عراقچی به گوترش درباره اعتراف ترامپ به راهبری تجاوزات اسرائیل علیه ایران عدم تقارن شاخص در معماری کلاسیک یونان؛ محل نبرد آتنا و پوزئیدون در دل سنگ! (+تصاویر) عبدالحسین تیمورتاش در مترو لندن (عکس) امروز با سعدی: نه مردی گر به شمشیر از جفای دوست برگردی