پژوهشگران اعلام کردند هفتهی گذشته در آبهای دورافتادهی پیرامون جنوبگان، ۳۰ گونهی ناشناختهی جدید از موجودات اعماق دریا را کشف کردهاند؛ دستاوردی که نشان میدهد بشریت هنوز شناخت بسیار اندکی از عمیقترین نواحی سیارهی خود دارد. 
 
به گزارش فرادید، میان جانوران عجیبوغریبی که پس از دو سفر پژوهشی به اقیانوس جنوبی در سال جاری شناسایی شدهاند، یک اسفنج گوشتخوار که پژوهشگران آن را «اسفنج گویِ مرگ» نامیدهاند و نیز یک گونه مرجان سیاه دیده میشود. 
 
«کارگاه شناسایی گونههای اقیانوس جنوبی» در ماه آگوست، گونهی جدید اسفنج (.Chondrocladia sp. nov) را تأیید کرد. فهرست سایر یافتهها شامل گونههای جدید کرمهای پولکدار زرهمانند و رنگینتاب، ستارههای دریایی، سختپوستان و همچنین گونههای نادر شکمپایان و دوکفهایهایی میشود که برای زندگی در زیستگاههای آتشفشانی و گرمابی تکامل یافتهاند. پژوهشگران همچنین «کرمهای زامبی» را شناسایی کردند، موجوداتی که دهان و روده ندارند و وجودشان نخستینبار سال ۲۰۰۲ تأیید شد. 
 
به نظر میرسد کشفیات تازهی بیشتری در راه باشد: مقامات میگویند تاکنون کمتر از ۳۰ درصد نمونههای جمعآوریشده بررسی شدهاند. 
 
یک کرمپولک رنگینتاب تازهکشفشده
میشِل تِیلور، سرپرست این سفر و مسئول بخش علمی میگوید اقیانوس جنوبی همچنان کم نمونهبرداری شده است. 
 
در نخستین سفر، پژوهشگران به جزایر ساندویچ جنوبی رفتند و دهانههای آتشفشانی، گودال ساندویچ جنوبی و محیطهای بستر دریا پیرامون جزایر مونتاگو و ساندرز را با زیردریایی کنترل از راه دور SuBastian بررسی کردند. آنها نزدیک به ۲٬۰۰۰ نمونه از ۱۴ گروه جانوری و همچنین ساعتها فیلم و هزاران تصویر جمعآوری کردند. از دیگر یافتههای هیجانانگیز میتوان به دریچههای گرمابی جدید در عمق بیش از ۲٬۰۰۰ پا، باغهای مرجانی، آثار آتشفشانخیزی انفجاری زیرآبی و نخستین فیلم تأییدشده از یک نوزاد سرپاور جنوبگان اشاره کرد.
 
یک ایزوپود تازهکشفشده
سفر دوم پژوهشگران را به دریای بِلینگهاوزن در اقیانوس جنوبی در سواحل جنوبگان غربی برد. این تیم نخستین گروهی بود که محیطی را بررسی کرد که پس از جدا شدن کوه یخی A-84 از قفسه یخی جورج ششم در ژانویه پدیدار شد و نخستین نگاه به جهانی زیر اقیانوس ارائه داد که پیشتر زیر ۱۵۲ متر یخ پنهان بود. 
 
تیلور گفته این سفرها چالشبرانگیز بودند: اقیانوس جنوبی آنقدر دورافتاده است که طی این کاوشها، نزدیکترین انسانها به پژوهشگران، سرنشینان ایستگاه فضایی بینالمللی بودند. تیلور میگوید: «دورافتادگی این منطقه باورکردنی نیست. این مکانها بسیار ارزشمندند و باید حفاظت شوند، چون تعداد کمی از آنها باقی مانده است.» 
 
اکنون پژوهشگران باید پیش از آن که این زیستبومهای بسیار دورافتاده اقیانوسی از میان بروند، با سرعت برای مستندسازی آنها اقدام کنند. 
 
به گفتهی دانشمندان، بخشی از این رقابت پیشتر از دست رفته است. اِدیث ویدِر، زیستشناس دریایی، سال ۲۰۲۱ گفت: «روال معمول اینست که اول یک محیط را اکتشاف و سپس بهرهبرداری کنیم. اما در دریا این روند را برعکس انجام دادهایم. ما پیش از آنکه بدانیم در اقیانوس چه خبر است، شروع به بهرهبرداری از آن کردهایم.» او به زباله، پلاستیک، مواد شیمیایی و آلودگیهای ناشی از فعالیتهای انسانی اشاره کرد. 
 
او همچنین به تهدیدهایی همچون گونههای مهاجم، معدنکاوی بستر دریا، کشیدن تورهای کفروب و دیگر مشکلات اشاره کرد که اکوسیستمهای ارزشمند اقیانوسی را تهدید میکنند. 
 
گونههای تازهکشفشده به مجموعهی وسیعی از پژوهشها میپیوندند که به تنوع ناشناختهی دریاهایی اشاره دارند که در معرض خطر نابودی هستند و یادآور این واقعیت هستند که انسانها چقدر باید دربارهی زندگی در دورافتادهترین اقیانوسهای زمین بیاموزند.
                                                      پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر