پادشاهان هخامنشی

«مهر» از واژه «میتره» یا «میثره» از ریشه «هندوایرانی» است. در اوستا «میثره»، پهلوی (میتر)، میترا یکی از ایزدان ایران باستان شناخته می‌شود و امروزه در پارسی به نام مهر و میترا از آن نام ‌برده می‌شود. دهخدا برای واژه مهر، معانی زیر را در کتابش آورده است: عشق، محبت، حب، دوستی، داد، عهد، پیمان؛ در فارسی پسین واژه مهر شکل متأخر واژه میترا است که به معنی خورشید است.